INHOUD

De weg van de wind is deel 2 van De reis van Yarim

Een dreigend gonzen vulde de lucht boven de dorre vlakte. Yarim rende zo hard hij kon. Hij voelde steken in zijn zij. Het zweet prikte in zijn ogen. Zijn hart bonkte in zijn keel. Maar hij mocht niet stoppen. Hij moest de stad bereiken voor het te laat was. Angstig keek hij achterom. Een donkere wolk raasde langs de hemel. Honderden, duizenden sprinkhanen verduisterden de zon.
Ik moet de mensen waarschuwen, dacht Yarim. Ik kan niet meer. Ze halen me in… Kleine schaduwen flitsten door het zand en plotseling sloegen de sprink-hanen als hagelstenen tegen de grond. Yarim voelde kriebelende poten op zijn benen, in zijn haar. De rillingen liepen over zijn rug en hij schreeuwde het uit. ‘Te laat…’ Met hun poten klemden de beesten zich vast aan zijn vel. Steeds meer tuimelden er over hem heen. Yarim hoorde het knippende, knagende geluid van bijtende kaken. In een razend tempo vraten de sprinkhanen het riet langs de Eufraat tot op de grond toe af. Ze volgden de weg van de wind en vlogen verder in de richting van Kish.

De weg van de wind is het verhaal van Yarim, een jongen die ruim vierduizend jaar geleden leefde in het zuiden van Irak. Koningin Ku Bau stuurt hem met een karavaan naar Pakistan om hout, ivoor en goud te halen voor de bouw van haar graf.
Kort nadat de koningin is gestorven keert de karavaan terug. Yarim treurt om de dood van Ku Bau, maar als hij haar laatste wens hoort, verstijft hij van schrik.

OVER DIT BOEK

Op 21 september 1985 schreef ik in het kort het idee op voor een nieuw boek. Het moest gaan over Yarim en de koningin van de stad Kish. In de jaren daarna las ik veel over Mesopotamië, het gebied waar dit verhaal zich afspeelt. Ik maakte reizen naar Pakistan, Jordanië en Syrië, om sfeer te proeven en opgravingen te bekijken.
In 1988 begon ik ‘echt’ te schrijven. Eerst een paar bladzijden over Yarim in zijn dorp, dacht ik, en dan gaat hij naar de stad en ontmoet koningin Ku Bau. Maar in plaats van een paar bladzijden, schreef ik een heel boek over Yarim, Het gouden oog. Aan het slot kwam hij eindelijk in Kish aan, maar het verhaal van de koningin had ik nog steeds niet verteld.

Toen Het gouden oog klaar was, begon ik opnieuw. Ik had bedacht dat Yarim aan de dood zou ontsnappen en dat Nanshe met koningin Ku Bau begraven zou worden. Maar het liep anders dan ik had verwacht:
het verhaal leidde zichzelf naar een voor mij onverwacht einde.

Deze valkenier zag ik in een bus in Pakistan – hij kreeg een rol in het verhaal.

Bij de research voor De weg van de wind kreeg ik hulp van de archeoloog dr. Diederik Meijer. De Assyrioloog drs. Theo Krispijn heeft enkele tekstgedeelten uit het boek omgezet in Oud-Babylonisch spijkerschrift.

RECENSIES

de Volkskrant – Het gouden oog is knap geschreven. Het boek laat zich lezen als een avonturenroman; Yarim maakt ongelooflijk veel mee… een fantastisch verhaal.

Algemeen Dagblad – Door de soms poëtische maar altijd functionele taal is het een boek dat in de historische kinderliteratuur van Nederlandse bodem een bijzondere plaats inneemt.

Trouw – Een knap opgebouwd verhaal, waarin Hans Hagen laat zien hoe mythen ingebouwd waren in het dagelijks leven… een uitgebalanceerde roman die boeit van begin tot eind.

Op het strand bij Karachi zag ik deze slangenbezweerder – hij kreeg ook een rol in het verhaal.

ANDERE COVERS

Boektopper 2003

De weg van de wind is het tweede deel van De reis van Yarim

ANDERE TALEN – OTHER LANGUAGES

Duitsland – Urachhaus 1998

English summary
When Yarim loses the use of one arm through a fight with a lion and so becomes a worthless citizen in the eyes of his people, he tries to change his lot, whatever the cost… Through his imaginative style of writing and by concentrating on universal emotions and problems, Hagen offers an insight into times long past and unusual ideas. Read more…